Μια νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε γεμάτη όνειρα, ελπίδες, προσδοκίες αλλά ταυτόχρονα αγωνίες και ανησυχίες τόσο από τους μαθητές όσο και από τις οικογένειές τους. Το μεγαλύτερο άγχος το αντιμετωπίζουν κυρίως τα παιδιά που μεταβαίνουν από τη μία σχολική βαθμίδα στην επόμενη.
Από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό η αγωνία οφείλεται στην άγνωστη μέχρι τότε διαδικασία μάθησης, με την οποία τα παιδιά πρέπει να εξοικειωθούν. Επίσης στις αλλαγές της καθημερινότητάς τους, στην οποία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται η μελέτη και περισσότερες εξωσχολικές δραστηριότητες.
Από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, τα παιδιά μεταβαίνουν σε ένα λιγότερο προστατευμένο περιβάλλον, καθώς διαφοροποιείται η οικειότητα της σχέσης με τον εκπαιδευτικό και εντάσσονται σε ένα πολυπλοκότερο εκπαιδευτικό σύστημα. Η μετάβαση αυτή, συμπίπτει ηλικιακά με την είσοδο των παιδιών σε μια κρίσιμη ηλικιακή φάση, αυτή της εφηβείας. Τέλος, από το Γυμνάσιο στο Λύκειο το άγχος των παιδιών εντοπίζεται κυρίως στην επιλογή της επαγγελματικής τους κατεύθυνσης, ταυτόχρονα όμως η κοινωνικότητά τους και η συναναστροφή με τους συνομηλίκους δημιουργεί ιδιαίτερες αγωνίες στους έφηβους πια μαθητές.
Ας δούμε λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε οι γονείς προκειμένου να κάνουμε τη σχολική ζωή μια ευχάριστη και δημιουργική εμπειρία για τα παιδιά μας.
- Μαθαίνουμε από νωρίς το παιδί να ακολουθεί συγκεκριμένη ρουτίνα στις ώρες ύπνου, φαγητού, διαβάσματος. Τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα, προκειμένου να μάθουν να οργανώνονται, αλλά και να διευκολύνεται η καθημερινότητα η δική τους και της οικογένειάς τους.
- Αφήνουμε τη δουλειά των εκπαιδευτικών στους εκπαιδευτικούς. Η πολύωρη ενασχόληση των γονιών με τη μελέτη των παιδιών μπορεί μόνο να φθείρει τη σχέση γονιού – παιδιού και να μειώσει την αυτοπεποίθησή των παιδιών..
- Εμπιστευόμαστε τους εκπαιδευτικούς των παιδιών μας. Ας μην ξεχνάμε ότι γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουμε κοινό στόχο την εξέλιξη των παιδιών μας. Αν για κάποιο λόγο έχουμε παράπονα, τα συζητάμε κατευθείαν μαζί τους, χωρίς να μοιραζόμαστε με το παιδί τις ανησυχίες μας. Αφήστε το παιδί να εμπιστευτεί τους δασκάλους του, έτσι ώστε να αποδώσει τα μέγιστα των δυνατοτήτων του.
- Συζητήστε με τους εκπαιδευτικούς τυχόν δυσκολίες του παιδιού σας σε ακαδημαικό ή συναισθηματικό επίπεδο. Είναι σημαντικό διαταραχές όπως οι Αναπτυξιακές Διαταραχές, οι Μαθησιακές Διαταραχές, η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα κ.α, να διαγνωστούν όσο το δυνατόν νωρίτερα. Η έγκαιρη διάγνωση αυτών των δυσκολιών από τους ειδικούς ιατρούς ψυχικής υγείας, θα βοηθήσει στην όσο το δυνατόν καλύτερη αποκατάστασή τους. Επιπλέον, θα απαλλάξει τα παιδιά από δευτερογενείς παθολογικές εκδηλώσεις όπως άγχος, κατάθλιψη, αποεπένδυση από τη σχολική διαδικασία.
- Τονώστε την αυτοπεποίθηση των παιδιών ωθώντας τα σε εξωσχολικές δραστηριότητες που αυτά θα επιλέξουν,. τονίζοντας όμως ότι δε θα πρέπει να τις εγκαταλείψουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Τα παιδιά έχουν την τάση να εγκαταλείπουν, ειδικά όταν δυσκολεύονται, ας τα μάθουμε να μην το κάνουν.
- Δεν ξεχνάμε ότι κάθε παιδί έχει τους δικούς του αναπτυξιακούς ρυθμούς, τις δικές του ικανότητες και δυνατότητες. Δεν τα πιέζουμε ανάλογα με τις δικές μας ανάγκες και προσδοκίες.
- Τέλος δεν ξεχνάμε ποτέ να επιβραβεύουμε τα παιδιά μας ,τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις προσπάθειές τους. Η επιβράβευση των γονιών αποτελεί πάντα το ισχυρότερο κίνητρο για την εξέλιξη των παιδιών.